Η μεταφυσική του φύλου, Το φύλο στον σύγχρονο κόσμο. Ιούλιος Έβολα

 

《Παραµένει ορατό ότι ένα οικουµενικό και πυρετώδες ενδιαφέρον για το σεξ και για τη γυναίκα ει΄ναι το γνώρισµα κάθε περιόδου παρακµής, και ότι αυτό το φαινόµενο σήµερα είναι ένα από τα πολλά σημάδια ότι η εποχή αυτή είναι το τελευταίο στάδιο μιας διαδικασίας οπισθοδρόµησης. Η κλασική αρχαιότητα διατύπωσε μιαν αναλογία προς τον ανθρώπινο οργανισμό: στον άνθρωπο,το κεφάλι, το στήθος και τα κατώτερα μέρη του σώµατος αντιστοιχούν προς την έδρα της διανοητικής ζωής, του ψυχικού και ηρωικού θάρρους, και τελικά της διατροφής και του σεξ Αντίστοιχα µε αυτά έχουμε τρεις ανθρώπινους τύπους και πρέπει να προσθέσουμε, τρεις τύπους πολιτισµού. Είναι εµφανές ότι σήµερα ζούµε την οπισθοδρόµηση ενός πολιτισµού του οποίου το κύριο ενδιαφέρον δεν ει΄ναι ούτε πνευµατικό ούτε ηρωικό, ούτε καν στραµµένο προς τις υψηλότερες µορφές της συγκίνησης. Είδωλο έχει γίνει το υπο-πρόσωπο η κοιλιά και το φύλο έτσι , Δυστυχώς, απειλείται να γίνει πραγµατικότητα εκείνο που είχε πει ένας ποιητής : "η πείνα και ο έρωτας διαµορφώνουν την ιστορία". Η πείνα είναι σήµερα η κυρια αιτία των ασταµάτητων κοινωνικών αγώνων και των πιο καταστροφικων οικονοµικών διεκδικήσεων. Το σύστοιχό της είναι η παθολογική έµφαση που δίνεται στην γυναίκα, στον έρωτα και στο σεξ. Μια άλλη μαρτυρία µάς έχει δοθεί από την αρχαία ινδουιστική παράδοση των τεσσάρων εποχών του κόσμου, σύµφωνα µε την ταντρικη της διατύπωση. 'Ενα από τα κύρια χαρακτηριστικά αυτής της τελευταίας, της λεγόμενης Σκοτεινής Εποχής (Κάλι Γιούγκα) είναι η αφύπνιση και η απώτατη κυριαρχία της Κάλι, η οποια σφραγίζει την εποχή µε τα σηµάδια της. Σύμφωνα με μια από τις κύριες όψεις της είναι η θεά Όχι μόνο της καταστροφής αλλά και της ερωτικής επιθυμίας και του σεξ. 》

Η ψυχή του ανθρώπου στον καπιταλισμό, η κουλτούρα του εγωισμού

 

 {...} Για παράδειγμα, όπως πίστευε ο Άνταμ Σμιθ, η πρώτη προυπόθεση για έναν κόσμο ελευθερίας, ευημερίας και ειρήνης -από τη στιγµή που είναι δομημένος γύρω από το «υπέροχο εμπόριο» και τα «ανθρώπινα δικαιώματα» είναι ακριβώς η σταδιακή εξάλειψη όλων των υπαρκτών πράξεων διακανονισμού, δηλαδή όλων εκείνων των θεσμικών και εθιμικών εμποδίων που, κατά τα λεγόμενά του, «εμποδίζουν την ελεύθερη κυκλοφορία της εργασίας και των κεφαλαίων, τόσο από τη μια θέση εργασίας στην άλλη όσο από τη μία περιοχή στην άλλη». Προφανώς δε, με αυτή τη μοναδική παγκοσμιοποιητική προυπόθεση, το «αόρατο χέρι» της ελεύθερης αγοράς επιτρέπει να λειτουργήσει το σύστημα της προσφοράς και της ζήτησης. Σε αυτή την περίπτωση, είναι φανερό ότι το ριζικό ξερίζωμα των ατόμων και η συστηματική απαξίωση όλων των μορφών ιστορικής και πολιτισμικής ταυτότητας, που τους συνδέουν συναισθηματικά με ένα παρελθόν, με τόπους ή με ανθρώπους (με άλλα λόγια, η εσωτερίκευση από τον καθένα της άνευ όρων «ευελιξίας» και της γενικευμένης γεωγραφικής και επαγγελµατικής κινητικότητας)", αργά ή γρήγορα, αποκαλύπτεται σαν αυτό που ουσιαστικά είναι: δηλαδή, η μείζων κατηγορική επιταγή του νέου καπιταλιστικού τρόπου ζωής, και ως εκ τούτου η υπέρτατη αλήθεια κάθε υπαρκτού φιλελευθερισμού.

Ρενέ Γκενόν: Ένας υλικός πολιτισμός

 

Η κρίση του σύγχρονου κόσμου.
Δωδώνη 1980.

《...》Όλη η βεβηλη επιστήμη που αναπτύχθηκε κατά την διάρκεια των τελευταίων αιώνων δεν είναι παρά η μελέτη του αισθητου κόσμου, εκεί μέσα είναι περιορισμένη αποκλειστικά, και οι μέθοδοι της δεν εφαρμόζονται παρά μόνο σε αυτό το πεδίο, να όμως που αυτές οι μέθοδοι ανακηρύχθηκαν "επιστημονικές" αποκλείοντας κάθε άλλη, πράγμα που σημαίνει άρνηση κάθε επιστήμης που δεν αναφέρεται στα υλικά πράγματα.《...》
Για τους σύγχρονους τίποτε δεν φαίνεται να υπάρχει έξω από αυτό που μπορούμε να δούμε και να αγγίξουμε, η τουλάχιστον ,ακόμη και αν παραδέχονται θεωρητικά ότι μπορεί να υπάρχει κάτι διαφορετικό, σπεύδουν να το ανακηρύξουν όχι μόνο άγνωστο άλλα "αγνώριστο", πράγμα που τους απαλλάσει από το να ασχοληθούν μαζί του.《...》