Georg Trakl

GRODEK

Το βράδυ αντηχούν στα φθινοπωρινά δάση στις χρυσαφένιες
Πεδιάδες και στις γαλανές θάλασσες
Θανατηφόρα όπλα, και πάνω τους κυλά πιο σκοτεινός
Ο ήλιος. Η νύχτα αγκαλιάζει τους μελλοθάνατους
Πολεμιστές, το άγριο παράπονο
Στα διαμελισμένα τους στόματα.
Όμως, στα βοσκοτόπια συγκεντρώνεται αθόρυβα
Ένα άλικο νέφος, μʼ έναν οργισμένο θεό να κατοικεί στα σπλάχνα του,
Το αίμα που χύθηκε, η παγωνιά της σελήνης·
Όλοι οι δρόμοι οδηγούν σε μαύρη σήψη.

Κάτω από τα χρυσά κλωνάρια της νύχτας και των αστεριών
Τρεκλίζει η σκιά της αδελφής καθώς διασχίζει το σιωπηλό άλσος
Να χαιρετίσει τα πνεύματα των ηρώων, τις ματωμένες κεφαλές·
Και γλυκά ηχούν στις καλαμιές οι σκοτεινοί αυλοί του φθινοπώρου.

Ω, πένθος, ω, περήφανο πένθος! Εσείς, σιδερένιοι βωμοί,
Άκρατος πόνος θρέφει σήμερα την θερμή
Φλόγα του πνεύματος,
Τους αγέννητους απογόνους.

Ο θάνατος του θανάτου στο έργο του Νταμούρ

 

Αναρωτιέμαι ξανά και ξανά: τι να σκέφτεται άραγε η χήνα…
χοροπηδά, φτεροκοπά, βουτά ξανά στο παιχνίδι:
πως είναι θνητή μήτε που το φαντάζεται…
μήτε τ’ αστραφτερά όπλα της μαγείρισσας θαρρεί.
Ω! Πάπια λευκή μου αδερφή,
εσύ διδάσκεις πως δεν υπάρχει θάνατος:
πεθαίνει μόνο αυτός που σκέφτεται.
Όμως εσύ δεν σκέφτεσαι. Όμορφη είναι η μοίρα σου!
Να σε μαγειρέψουν δεν είναι θλιβερό,
θλιβερό είναι να αναλογίζεσαι πως θα μαγειρευτείς.

(Guido Gozzano, Poesie, Garzanti, Milano 1960)

Πολλοί υποστηρίζουν ότι σε μερικές δεκαετίες, η γενετική, η βιοτεχνολογία, η νανοτεχνολογία, η επιστήμη των υπολογιστών και η ρομποτική θα επιτρέψουν στην ανθρώπινη φυλή να κατευθύνει την εξέλιξή της, ακριβώς όπως το άτομο μπορεί (ενδεχομένως) να αποκτήσει τον έλεγχο του πεπρωμένου του. Σήμερα οι μεταμοσχεύσεις οργάνων είναι σχεδόν επεμβάσεις ρουτίνας, ενώ το φύλο μπορεί να αλλάξει στην κατάλληλη χειρουργική αίθουσα. Πολλές από αυτές τις πρακτικές θεωρούνται ήδη «βασικές» και υποτυπώδεις, ειδικά εάν λάβουμε υπόψη τις υποσχέσεις των βιο/νανοτεχνολογιών για δραστικές παρεμβάσεις στο μέλλον σε μοριακό επίπεδο. Ενώ οι προοπτικές και οι ευκαιρίες για καινοτομία (και κέρδη) συζητούνται πολύ συχνά, τα θεωρητικά αποτελέσματα αυτής της επιστημονικής/τεχνολογικής προόδου σπάνια έρχονται στο προσκήνιο. Πέρα από την εξάλειψη των ασθενειών και τον έλεγχο της διαδικασίας γήρανσης, για κάποιους υποτίθεται ότι έχει ήδη ανοίξει ο ορίζοντας ενός νέου, άγνωστου, κόσμου… αυτού της μετα-ανθρωπότητας των αθανάτων.

Ν. ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ : "Ο ΒΡΑΧΟΚΗΠΟΣ".

 

"...Εσείς οι Άσπροι, είπε, περιπλέκετε όλα τα πράγματα' το μυαλό σας είναι μια μπερδεμένη μυρμηγκοφωλιά. Η Ιαπωνία είναι ένα πράγμα πιο απλό, δηλαδή πιο αινιγματικό, για τους λευκούς σας εγκεφάλους. Ο φίλος μου ο Κουγέ Σαν ρούφηξε άλλο ένα ζάρφι σακέ' ψυχοπιάστηκε. - Επιτρέψτε μου να σας διηγηθώ ένα μικρό παράδειγμα, ξακολούθησε. Καθώς ξέρετε, ο Σαντάο Αράκι είναι σήμερα στον τόπο μας μια διάσημη στρατιωτική μορφή. Στα 1921 είχε το γενικό πρόσταγμα στα μεγάλα στρατιωτικά γυμνάσια που γίνουνταν μακριά από το Τόκιο. Όπου, μια μέρα, λαβαίνει ένα επείγον τηλεγράφημα : "Η μητέρα σας ψυχομαχεί και σας ζητάει". Ο Αράκι είχε αληθινή λατρεία για τη γερόντισσα, μα δεν μπορούσε κείνη την ώρα να παρατήσει το πόστο του. Παίρνει ένα κομμάτι χαρτί, ζωγραφίζει το όρος Φουζί και το στέλνει στην ετοιμοθάνατη. Μπορείτε να καταλάβετε γιατί ; Το γύρισα στο νου μου μια στιγμή : - Ναι, αποκρίθηκα, μα θα ΄τανε περίπλοκο' προτιμώ ν΄ ακούσω τη γιαπωνέζικη εκδοχή. Ο Κουγέ χαμογέλασε ευχαριστημένος. - Το όρος Φουζί, ξακολούθησε, τονίζοντας τα λόγια του, είναι το πρόσωπο της Ιαπωνίας : αυστηρό και ψιλοχάραγο. Το Φουζί είναι ο μεγάλος πρόγονος που έπλασε κατ' εικόνα και ομοίωσή του τους Γιαπωνέζους. Θρύλοι, θεοί, δράκοντες, παραμύθια, φαντάσματα, όλα τα παιχνίδια της γιαπωνέζικης φαντασίας κατοικούν σ' αυτό το ιερό βουνό...Η καρδιά της Ιαπωνίας δεν είναι καθόλου, όπως το θέλει το τραγούδι, το άνθος της κερασιάς' η καρδιά της Ιαπωνίας είναι το Φουζί, μια ακατάλυτη φωτιά σκεπασμένη από αμάλαγα χιόνια. Όταν η γριά μητέρα του Σαντάο Αράκι πήρε την τόσο απλή απάντηση του γιού της, κατάλαβε σίγουρα μονομιάς πως ο γιος της δεν μπορούσε να έρθει γιατί τον κρατούσε το χρέος του. Γιατί το Φουζί είναι, στη γλώσσα της ψυχής μας, το ιερό ιδεόγραμμα που σημαίνει : Χρέος. Αυτό είναι όλο !".