Ο τουρισμός είναι εφεύρεση του 19ου αιώνα, μια περίοδος της ιστορίας που μερικές φορές μοιάζει να έχει επεκταθεί σε αφύσικο μήκος. Κατα πολλούς τρόπος ζούμε ακόμα στο 19ο αιώνα .
Ο τουρίστας αναζητά επίμονα την κουλτούρα επειδή, στον κόσμο μας η κουλτούρα έχει εξαφανιστεί μεσα στην καταβόθρα του θεάματος, η κουλτούρα έχει κατεδαφιστεί και αντικατασταθεί από ένα εμπορικό κέντρο η ένα talk show γιατί η εκπαίδευση μας δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια προετοιμασία για μια ολόκληρη ζωή δουλειάς και κατανάλωσης, γιατί εμείς οι ίδιοι έχουμε παψει να δημιουργούμε. Ακόμα και αν οι τουρίστες φαίνονται να είναι φυσικά παρόντες στη φύση η στην κουλτούρα, στην ουσία θα μπορούσε κανείς να τους ονομάσει φαντάσματα που στοιχειώνουν ερείπια, στερούμενα κάθε σωματικής παρουσίας. Δεν είναι πραγματικά εκει αλλα μάλλον κινούνται μέσω ενός νοητικού τοπίου μιας αφαίρεσης ( φύση κουλτούρα κλπ ) ,συλλέγοντας εικόνες παρα εμπειρία.
