Τι ωθεί ακόμη και μένα να πιστεύω στην Ανάσταση του Χριστού; Είναι σα να παίζω με την ιδέα: Αν τυχόν δεν αναστήθηκε, τότε έλειωσε κι αυτός στο μνήμα, σαν όλους τους ανθρώπους. Είναι νεκρός και αποσυντεθειμένος. Είναι τότε ένας Δάσκαλος, σαν όλους τους άλλους, και δεν μπορεί πια να βοηθήσει• κι εμείς είμαστε πάλι ορφανεμένοι και μονάχοι. Βρισκόμαστε μέσα σε μια Κόλαση, όπου μόνο να ονειρευόμαστε μπορούμε, ενώ ένα είδος στέγης μάς χωρίζει από τον Ουρανό.«Αν θέλω πραγματικά να σωθώ, εκείνο που μουχρειάζεται είναι η σιγουριά και όχι η σοφία, τ’ όνειρο ή ο στοχασμός. Και η σιγουριά είναι ακριβώς αυτή η πίστη. Πίστη σημαίνει πίστη σ’ εκείνο που η καρδιά μου, η ψυχή μου χρειάζεται κι όχι η στοχαζόμενη διάνοιά μου. Γιατί είναι η ψυχή μου με τα πάθη της, σαν να λέμε η σάρκα με τα οστά της, εκείνο που πρέπει να σωθεί, κι όχι το αφηρημένο πνεύμα μου. Θα μπορούσαμε να πούμε: Μόνο η Αγάπη μπορεί να πιστέψει στην Ανάσταση…Η λυτρωτική Αγάπη πιστεύει ακόμη και στην Ανάσταση˙ εμμένει στην Ανάσταση
Ludwig Wittgenstein.
