Τραγούδι των ηρώων,Κωστής Παλαμάς

 

Σβησμένες όλες οι φωτιές οι πλάστρες μες στη Χώρα. 

Στην εκκλησιά, στον κλίβανο, στο σπίτι, στ’ αργαστήρι,παντού, στο κάστρο, στην καρδιά, τ’ αποκαΐδια, οι στάχτες.Πάει κι ο ψωμάς, πάει κι ο χαλκιάς, πάει κι η γυναίκα, πάνε τα παλικάρια, οι λειτουργοί, και του ρυθμού οι τεχνίτες,του Λόγου και οι προφήτες.Τα χέρια είναι παράλυτα, και τα σφυριά παρμένα και δε σφυροκοπά κανείς τ’ άρματα και τ’ αλέτρια,κι η φούχτα κάποιου ζυμωτή λίγο σιτάρι αν κλείσει,δε βρίσκει την πυρή ψυχή ψωμί για να το κάμει.Κι από κατάκρυα χόβολη μεστή η γωνιά, κι ακόμα και πιο πολύ από τη γωνιά που του σπιτιού η καρδιά ειναι,κακοκατάντησε η καρδιά του ανθρώπου.

Nicholas Roerich - Καλλιτέχνης των υψών, Ο ζωγράφος των Θιβετιανών χιονιών.

-Αφιέρωμα από τον Ιούλιο Έβολα, στον ρώσο συμβολιστή ζωγράφο .

Διαλογισμοί επί των κορυφών - εκδόσεις "Λυκώρεια"

O Roerich. Ρώσος στην καταγωγή, είχε µία ζωή γεµάτη δράση. Ταξίδεψε πολύ σε περιοχές ανέγγιχτες από την εξάπλωση του δυτικού πολιτισµού,διαμένοντας κατά κύριο λόγο στο Θιβέτ και στη δυτική Μογγολία. Εκεί µελέτησε επίσης τις τοπικές παραδόσεις, επισκέφτηκε µοναστήρια, διήγαγε κοινή ζωή με ασκητές και lamas προκειµένου να διεισδύσει εις βάθος στις πεποιθήσεις τους. Από εκείνο το περιβάλλον, είναι που γέµισε µε µυστήριο και ψυχικές επιρροές, κοντά στα όρια των αέναων χιονιών, από τα οποία κατά κύριο λόγο εμπνεύστηκε για τα έργα του.