Τρίτη 15 Ιουνίου 2021

Ξεπερνώντας τον τουρισμό - Hakim Bay

 




Ο τουρισμός είναι εφεύρεση του 19ου αιώνα, μια περίοδος της ιστορίας που μερικές φορές μοιάζει να έχει επεκταθεί σε αφύσικο μήκος.  Κατα πολλούς τρόπος ζούμε ακόμα στο 19ο αιώνα .

Ο τουρίστας αναζητά επίμονα την κουλτούρα επειδή, στον κόσμο μας η κουλτούρα έχει εξαφανιστεί μεσα στην καταβόθρα του θεάματος, η κουλτούρα έχει κατεδαφιστεί και αντικατασταθεί από ένα εμπορικό κέντρο η ένα talk show γιατί η εκπαίδευση μας δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια προετοιμασία για μια ολόκληρη ζωή δουλειάς και κατανάλωσης, γιατί εμείς οι ίδιοι έχουμε παψει να δημιουργούμε.  Ακόμα και αν οι τουρίστες φαίνονται να είναι φυσικά παρόντες στη φύση η στην κουλτούρα, στην ουσία θα μπορούσε κανείς να τους ονομάσει φαντάσματα που στοιχειώνουν ερείπια, στερούμενα κάθε σωματικής παρουσίας.  Δεν είναι πραγματικά εκει αλλα μάλλον κινούνται μέσω ενός νοητικού τοπίου μιας αφαίρεσης ( φύση κουλτούρα κλπ ) ,συλλέγοντας εικόνες παρα εμπειρία.   Υπερβολικά συχνά οι διακοπές τους γίνονται εν τω μέσω της μιζέριας άλλων ανθρώπων και ακόμα προσθέτουν σε αυτή την μιζέρια.

《...》

Τίποτα δεν αγγίζει πραγματικά ποτε την ζωή του τουρίστα. Κάθε του πράξη είναι μεσολαβημένη. Καθένας που ήταν ποτέ μάρτυρας μιας φάλαγγας Αμερικανών η ενός λεωφορείου γεμάτο Γιαπωνέζους που προελαύνουν προς κάποια μνημεία η τελετή, πρέπει να έχει αντιληφθεί ότι ακόμα και το Συλλογικό βλέμμα τους μεσολαβείται από το μέσο του πολυεδρικού ματιού της φωτογραφικής μηχανής και ότι η πολλαπλότητα των φωτογραφικών μηχανών ,των καμερών και μαγνητοφώνων διαμορφώνει ένα σύμπλεγμα κλιμάκων φωτεινών κλικ σε μια θωράκιση καθαρής μεσολάβησης. Τιποτε το οργανικό δεν διαπερνά αυτο το εντομοειδές καύκαλο το οποίο λειτουργεί και ως προστατευτικός κριτής και ως αρπακτική γνάθος που αρπάζει εικόνες, εικόνες ,εικόνες . Στην ποιό ακραία του εκδοχή αυτή η μεσολάβηση παίρνει την μορφή της ξεναγούμενης εκδρομής στην οποία και η εικόνα ερμηνεύεται από ένα συγκεκριμένο ειδικό,έναν ψυχοπομπό η οδηγό των νεκρών, έναν εικονικό βιργίλιο στην κόλαση της απουσίας νοήματος, έναν ξεπεσμένο αξιωματικό της κεντρικής διάλεξης και της μεταφυσικής του σφετερισμού. Έναν νταβατζή άσαρκων εκστάσεων.

Ο πραγματικός τόπος του τουρίστα δεν είναι η τοποθεσία του εξωτικού, αλλα ο ου-τόπος του μηντιακού διαστήματος, του οριακού διαστήματος  του ενδιάμεσου διαστήματος, του διαστήματος του ίδιου του ταξιδιού, η βιομηχανική αφαίρεση του αεροδρομίου, η μηχανο-διάσταση του αεροπλάνου η λεωφορείου.
《..》
Ο τουρισμός είναι η αποθέωση και η πεμπτουσία του φετιχισμού του εμπορεύματος. Είναι η έσχατη λατρεία του φορτίου, η λατρεία αγαθών που δεν θα φτάσουν ποτε  επειδή έχουν εξυμνηθεί, εξυψωθεί στη δόξα, θεοποιηθεί, λατρευτεί και απορροφηθεί ,όλα στην πλανη του καθαρού πνεύματος, πέρα από την δυσωδία της θνητότητας.

Πριν τη εποχή του εμπορεύματος  γνωρίζουμε ότι υπήρχε μια εποχή του χαρίσματος, της αμοιβαιότητας, του να δίνεις και να λαμβάνεις.  Το μάθαμε από αφηγήσεις συγκεκριμένων ταξιδιωτών που βρήκαν υπολείμματα του κόσμου του χαρίσματος ανάμεσα σε συγκεκριμένες φυλές με την μορφή του πότλατς( γιορτή βόρειοΑμερικανών ινδιάνων, σε αυτή την γιορτή ο διοργανωτής δώριζε στους συμμετέχοντες αγαθά κάθε είδους), η της ιεροτελεστικής ανταλλαγής και κατέγραψαν τις παρατηρήσεις τους για τέτοιες παράξενες πρακτικές.
Οχι προ πολλού υπήρχε ακόμα ένα έθιμο ανάμεσα στους νησιώτες της νότιας θάλασσας να ταξιδεύουν μεγάλες αποστάσεις με ανεξόπλιστα κανό  χωρίς πυξίδα η εξάντα με σκοπό να ανταλλάξουν πολύτιμα και άχρηστα δώρα ( εθιμοτυπική τέχνη  ,αντικείμενα πλούσια σε mana )από νησί σε νησί σε έναν πολύπλοκο υπόδειγμα συμπιπτόμενων αμοιβαιοτήτων.

Υποπτευόμαστε πως ακόμα και αν το ταξίδι στο μοντέρνο κόσμο μοιάζει να έχει καταληφθεί από το εμπόρευμα- ακόμα και αν τα δίκτυα γιορτινής αμοιβαιότητας μοιάζουν να έχουν εξαφανιστεί από το χάρτη-,  ακόμα και αν ο τουρισμός μοιάζει να έχει θριαμβεύσει ακόμα και έτσι -συνεχίζουμε να υποπτευόμαστε ότι άλλα μονοπάτια  ακόμα επιμένουν, αλλα περάσματα, ανεπίσημα, απαρατήρητα πανω στο χάρτη, ίσως ακόμα και μυστικά- μονοπάτια συνδεμένα στην πιθανότητα μιας οικονομίας του χαρίσματος, λαθραίες πορείες για ελεύθερα πνεύματα, γνωστές μόνο  στους ρομαντικούς αντάρτες της τέχνης του ταξιδιού.



《....》


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΕΘΝΟΟΙΚΟΤΟΠΙΚΑ, Βασίλης Νιτσιάκος

 [...] Κατά κανόνα, οι βοσκότοποι περιελάμβαναν εκτάσεις, μεγάλες ή μικρές, οι οποίες κι αυτές είχαν τα δικά τους στοιχεία για τη διατροφή τ...